Kees Houtman, Lead auditor & Business Leader Food & Feed bij DNV GL over: Zijn levensmiddelenproducenten voorbereid op een product recall of een calamiteit?
Risico-inschatting. Iedere levensmiddelenproducent moet een goed werkend traceerbaarheidssysteem hebben en dit minimaal eens per jaar testen. Binnen vier uur moet daarbij een fabrikant zijn productstroom hebben achterhaald, van binnenkomende grondstof tot en met eindproduct, inclusief de primaire verpakkingsmaterialen. Bedrijven zijn meestal goed tot deze actie in staat, is mijn ervaring bij de jaarlijkse controle-audits. althans voor de grotere productstromen. Juist bij de kleinere grondstoffen, zeker bij de hulpstoffen, gaat het nog te vaak mis. Denk aan marinades, zout en kruiden, maar ook producten als inkten en kiezelgoer. Ook treffen wij vaak (te) grote hiaten aan in hun massabalans.Het betreft hier vaak middelgrote en kleinere bedrijven. waar grote bedrijven dit via automatisering regelen, stellen mkb-bedrijven deze investering uit, vaak omdat zij de kans op een terugroepactie en de gevolgen daarvan onvoldoende serieus nemen of op zijn minst onderschatten. hun test verloopt immers toch goed? Daarbij gaan zij voorbij aan de ‘omstandigheden’. Bij een test zijn deze niet te vergelijken met die ten tijde van een echte recall. snelheid, detailniveau en omvang zijn dan vaak van een geheel andere grootte.
Bij recalls, willen retailers meer en meer garanties dat zij ook dan niet nee hoeven te verkopen aan hun klanten. maak ook daarover goede afspraken, intern en extern. De nieuwe iso guideline 22301 voor bedrijfscontinuïteitsmanagement biedt daarvoor prima handvatten. en uiteraard geldt ook dan: test afspraken en procedures onder ‘worst case’ omstandigheden; de werkelijkheid is helaas voor u vaak nog (veel) erger.